بررسی رابطه بین توانمندسازهای مدیریت دانش، چرخه مدیریت دانش و عملکرد سازمانی در سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی

در دهه های اخیر تلاش های متنوعی به منظور بهبود عملکرد در بخش دولتی صورت گرفته است. بنابراین انتظار می رود که سازمان های دولتی به طور مستمر در جهت شناسایی توانایی ها و ضعف ها و همچنین افزایش عملکرد و اثربخشی اقدام نمایند. از آنجاکه مدیریت دانش یکی از حیاتی ترین عوامل بهبود عملکرد و اثربخشی سازمان ها در عصر حاضر است، به یک مسئله مهم در برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های راهبردی تبدیل شده و پژوهش های متنوعی در زمینه ارتباط مدیریت دانش و عملکرد سازمانی صورت گرفته است. لذا در این پژوهش به بررسی رابطه توانمندسازهای مدیریت دانش، چرخه مدیریت دانش و عملکرد سازمانی در سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی که یکی از مهم ترین نهادهای تصمیم گیری و اجرایی در زمینه آموزش و پرورش کشور است، پرداخته شده است. پژوهش های زیادی در زمینه مدیریت دانش صورت گرفته اما در این پژوهش سعی برآن شد تا فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی و فناوری اطلاعات و رهبری به عنوان توانمندسازهای مدیریت دانش در نظر گرفته شود و همچنین به بررسی رابطه چرخه مدیریت دانش ویگ و عملکرد سازمانی با توجه به مدل اچیو پرداخته شود. این پژوهش که در میان مدیران و کارکنان سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی صورت گرفته است، از نوع کاربردی و توصیفی، همبستگی است و همچنین از پرسشنامه به عنوان ابزار گردآوری اطلاعات استفاده شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که بین هر چهار توانمندساز و چرخه مدیریت دانش و همچنین چرخه مدیریت دانش و عملکرد سازمانی در سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی رابطه معناداری وجود دارد.